FORUM-NURAS

[anarchista]

Jakie są zalety nitroksu, główna to obniżenie ppN2. Tak jest nitroks postrzegany z perspektywy nurkowania rekreacyjnego.

Jeszcze jedna bajka, dekompresja na nitroksie jest zawsze krótsza.

Jest zastosowanie nitroksu które daje dłuższą dekompresję niż powietrze, takie zastosowanie zalet nitroksu również występuje w nurkowaniu saturowanym. Zaletą jest obniżenie ppO2 co umożliwia wydłużenie nurkowania bo ograniczyliśmy toksyczność płucną tlenu.

W nurkowaniu technicznym wielogazowym to element przyspieszający dekompresję.

Główny cel tematu to pokazanie na różnych etapach różnic, w zakresach nasycania tkanek, lecz ważniejsze jest pokazanie w dekompresji, tego że na powietrzu wysokoie tkanki nasycamy, na nitroksie to działanie jest zmniejszone i trochę łatwiej się odsycają szybkie tkanki.

Wybierzmy nurkowanie nitroksowe na 40 m ppO2 1,4 na dnie, porównane do nurkowania powietrznego na taką samą głębokość z takim samym czasem.
Z poprzednich tematow wiemy że w dekompresję wpadniemy przy czasach dłuższych niż 10 min. Wybierzmy 22 minuty.

Obliczenie ppN2 dla oby ekspozycji. 5 at - 1,4 = 3,6 at = 36 msw, przydatna jest informacja o zawartości tlenu 1,4/5 = 0,28 = 28% ppN2 = 0,72
Dla powietrza to 5at*0,78 = 3,9 at = 39 msw

Ponownie przyjmujemy nieco zawyżona wartość prężności początkowej 7,8 msw

1P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/5 = 37,522 n1P(t) = 34,66
2P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/8 = 34,36 n2P(t) = 31,80
3P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/12,5 = 29,788 n3P(t) = 27,67
4P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/18,5 = 25,317 n4P(t) = 23,63
5P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/27 = 21,26 n5P(t) = 19,968
6P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/38,3 = 18,04 n6P(t) = 17,06
7P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/54,3 = 15,439 n7P(t) = 14,70
8P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/77 = 13,40 n8P(t) = 12,866
9P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/109 = 11,87 n9P(t) = 11,48
10P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/146 = 10,89 n10P(t) = 10,59
11P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/187 = 10,24 n11P(t) = 10,008
12P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/239 = 9,728 n12P(t) = 9,54
13P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/305 = 9,32 n13P(t) = 9,17
14P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/390 = 8,99 n14P(t) = 8,88
15P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/498 = 8,74 n15P(t) = 8,65
16P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/635 = 8,54 n16P(t) = 8,469

Dla ekspozycji nitroksowej oznaczenie n

n1P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/5 = 34,66
n2P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/8 = 31,80
n3P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/12,5 = 27,67
n4P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/18,5 = 23,63
n5P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/27 = 19,968
n6P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/38,3 = 17,06
n7P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/54,3 = 14,70
n8P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/77 = 12,866
n9P(t) = 36 + (7,8 - 39)0,5^22/109 = 11,48
n10P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/146 = 10,59
n11P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/187 = 10,008
n12P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/239 = 9,54
n13P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/305 = 9,17
n14P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/390 = 8,88
n15P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/498 = 8,65
n16P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/635 = 8,469

Porównanie nasycenia tkanek, dla nitroksowego nurkowania jest mniejsze we wszystkich tkankach.
Dalsze kroki to głębokość pierwszych przystanków, bez liczenia wiadomo że głębiej pierwszy przystanek wypadnie dla powietrza. Porównanie jak będą zachowywały się tkanki w obu przypadkach, to kolejna różnica dekompresji nitroksowej.

Poziom konserwatyzmu 25%

1. (29,6 - 10)0.75 + 10 = 24,7
2. (25,4 - 10)0.75 + 10 = 21,55
3. (22,5 - 10)0.75 + 10 = 19,375
4. (20,3 - 10)0.75 + 10 = 17,725
5. (18,5 - 10)0.75 + 10 = 16,375
6. (16,9 - 10)0.75 + 10 = 15,175
7. (15,9 - 10)0.75 + 10 = 14,425
8. (15,2 - 10)0.75 + 10 = 13,9
9. (14,7 - 10)0.75 + 10 = 13,525
10. (14,3 - 10)0.75 + 10 = 13,225
11. (14,0 - 10)0.75 + 10 = 13
12. (13,7 - 10)0.75 + 10 = 12,775

Obliczmy ΔM z nałożonym konserwatyzmem.

1 (1,7928 - 1)0,75 + 1 = 1,5946
2 (1,5362 - 1)0,75 + 1 = 1,40215
3 (1,3817 - 1)0,75 + 1 = 1,2863
4 (1,2780 - 1)0,75 + 1 = 1,2085
5 (1,2306 - 1)0,75 + 1 = 1,17295
6 (1,1857 - 1)0,75 + 1 = 1,13928
7 (1,1604 - 1)0,75 + 1 = 1,1203
8 (1,1223 - 1)0,75 + 1 = 1,0917
9 (1,0999 - 1)0,75 + 1 = 1,07492

1P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/5 = 37,522 n1P(t) = 34,66
2P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/8 = 34,36 n2P(t) = 31,80
3P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/12,5 = 29,788 n3P(t) = 27,67
4P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/18,5 = 25,317 n4P(t) = 23,63
5P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/27 = 21,26 n5P(t) = 19,968
6P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/38,3 = 18,04 n6P(t) = 17,06
7P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/54,3 = 15,439 n7P(t) = 14,70
8P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/77 = 13,40 n8P(t) = 12,866

Porównanie osiągniętych prężności z Mo z nałożonym konserwatyzmen
pokazuje że w nurkowaniu powietrznym do 7 tkanki osiągnięto większą prężność niż dopuszczalna na powierzchni. Również nitroksowe nurkowanie ma przekroczenia do tego poziomu lecz z niższymi wartościami.
Możliwa jest już na takim poziomie kontrola przez różne tkanki w obu wariantach.

Obliczmy głębokości pierwszego przystanku.

(P(t) - mo)/Δm = h

1h = 8,04 m
2h = 9,135 m
3h = 8,095 m

n1h = 6,246 m
n2h = 7,31 m
nh3 = 6,448 m

Wiadomo było że głębokości dla nitroksu będą mniejsze, w obu wariantach druga tkanka kontrolujęe dekompresję
Tak to wygląda dla niskich konserwatyzmów, dla szybkich tkanek i dla wysokich konserwatyzmów pierwsza kontroluje, też w krótkich głębokich nurkowaniach.
Również widzimy że dopiero obliczenie pokazuje jak to faktycznie wygląda, też widzimy konieczność podania reguły wyboru.
Wybieramy najwyższą wartość, bo w każdej tkance nie możemy osiągnąć przekroczenia.

Dodatkowo wolne wynurzanie na nitroksie spowoduje większy spadek prężności w szybkich tkankach, niż ten jaki wystąpi dla powietrza.

Kolejny krok to obliczenie dekompresji na 12 m dla nurkowania powietrznego. Prężnośc w 2 tkance nie pozwala na wejście na 9 m.

Prężność maksymalna to mo + Δm*9m = 34,16

Na głębokości 12 ciśnienie azotu w powiwtrzu wynosi 2,2*0,78 = 1,716 = 17,16 msw

Obliczmy czas po jakim tkanka 2 osiągnie wymaganą prężność.

2P(t) = 17,16 + (34,36 - 17,16)0,5^t/8 = 34,16 t = 0,1349 min.

Obliczamy jakie prężności mamy w tkankach po tym przystanku.

1P(t) = 17,16 + (37,522 - 17,16)0,5^0,1349/5 = 37,144
2P(t) = 17,16 + (34,36 - 17,16)0,5^0,1349/8 = 34,1601
3P(t) = 17,16 + (29,788 - 17,16)0,5^0,1349/12,5 = 29,69
4P(t) = 17,16 + (25,317 - 17,16)0,5^0,1349/18,5 = 25,275
5P(t) = 17,16 + (21,26 - 17,16)0,5^0,1349/27 = 21,245
6P(t) = 17,16 + (18,04 - 17,16)0,5^0,1349/38,3 = 18,037

7P(t) = 17,16 + (15,439 - 17,16)0,5^0,1349/54,3 = 15,441
8P(t) = 17,16 + (13,40 - 17,16)0,5^0,1349/77 = 13,4045
9P(t) = 17,16 + (11,87 - 17,16)0,5^0,1349/109 = 11,8745

10P(t) = 17,16 + (10,89 - 17,16)0,5^0,1349/146 = 10,89
11P(t) = 17,16 + (10,24 - 17,16)0,5^0,1349/187 = 10,24
12P(t) = 17,16 + (9,728 - 17,16)0,5^0,1349/239 = 9,728
13P(t) = 17,16 + (9,32 - 17,16)0,5^0,1349/305 = 9,32
14P(t) = 17,16 + (8,99 - 17,16)0,5^0,1349/390 = 8,99
15P(t) = 17,16 + (8,74 - 17,16)0,5^0,1349/498 = 8,74
16P(t) = 17,16 + (8,54 - 17,16)0,5^0,1349/635 = 8,54

Tkanki do 6 zmniejszają swoją prężność bo prężność w nich jest niższa niż ciśnienie azotu w czynniku oddechowym
Tkanki wyższe gromadzą nadal gaz obojętny, nawet podczas dekompresji. Dzieje się tak podczas głębokich przystanków czy wolnego wynurzania.
Pomysły klasy ESowanie również gromadzą więcej gazu w wolnych tkankach, potem nie zostaje to usunięte, taka kolejna kłamliwa bajka z RD i NOF.

Pomijam przeliczenia zmian prężności w tkankach 10 i wyższych zmany są ale bardzo małe.
Tak osiągamy prężności po przystanku na 12 m z czasem 0,1349 min. Nie jest to wartość wygodna faktycznie wykonana to 1min.

Znamy prężności w tkankach dla nurkowania powietrznego i nitroksowego. Nurkując na CCR o stałym ppO2
Zyskujemy cechę optymalnej mieszaniny na każdej głębokości, dlatego dołączę obliczenie dekompresji w takim wariancie.
Bazą będzie ekspozycja nitroksowa. To pokoleii.
Ciśnienie azotu na 9m dla powietrza wynosi 1,9*0,78 = 1.482 = 14.82 msw
ciśnienie azotu w nurkowaniu nitroksowym 1,9*0,72 = 1,368 = 13,68 msw
Tu widać największą korzyśc stosowania CCR w dekompresji ponieważ ppO2 tlenu jest stałe to całkowite ciśnienie 1,9 ata = 1,4 ppO2 + 0,5 ppN2.
Do obliczeń przyjęty set point 1,4 żeby można było wykorzystać część obliczeń.
Widoczna jest mała wartość ppN2 , niższa niż na powierzchni prężność początkowa 0,78 at (bez uwzględnienia ppH2O i ppCO2)
Oznacza to otwarcie na dekompresję już na głębokości kilkunastu metrów wszystkich przedziałów tkankowych na dekompresję.
Podczas dekompresji powietrznej wysokie tkanki będą się nadal nasycały, podczas nitroksowej mniej będzie się nasycało.
Znamy prężności osiągniete, obliczmy maksymalnie dopuszczalne dla tkanek 2, 3 i 4.
na głębokości 6m

21,55 + 1,40215*6 = 29,96
19,375 + 1,2863*6 = 27,09
17,725 + 1,2085*6 = 24,97

To obliczmy czasy po jakim tkanki osiągną wymaganą prężnosć. Dlaczego pomijam pierwszą tkankę skoro ma głębokośc sufitu zbliżoną do 3 ?
Czynię to ze względu na krótszy czas połowicznego odsycania. Oznacza to że w tym samym czasie prężność w tej tkance zmaleje bardziej niż w wolniejszej.
Jak zwykle podstawiam ciśnienie inertu, wartości początkowej prężności z ostatniego kroku i wartości maksymalnych prężności.
Dla nitroksowej ekspozycji tkanka 4 nie osiągnęła prężności wyższej niż dopuszczalna dlatego nie będzie kontrolowała dekompresji, bo może jeszcze zwiększyć swoją prężnosć.

2P(t) = 14.82 + (34,16 - 14.82)0,5^t/8 = 29,96 t = 2,825 min
3P(t) = 14.82 + (29,69 - 14.82)0,5^t/12,5 = 27,09 t = 3,465 min
4P(t) = 14.82 + (25,275 - 14.82)0,5^t/18,5 = 24,97 t = 0,790 min

n2P(t) = 13,68 + (31,80 - 13,68)0,5^t/8 = 29,96 t = 1,235 min
n3P(t) = 13,68 + (27,67 - 13,68)0,5^t/12,5 = 27,09 t = 0,763 min
n4P(t) = 13,68 + (23,63 - 13,68)0,5^t/18,5 = 24,97

ccr2P(t) = 5 + (31,80 - 5)0,5^t/8 = 29,96 t = 0,8209 min
ccr(t) = 5 + (27,67 - 5)0,5^t/12,5 = 27,09 t = 0,467 min
ccr(t) = 5 + (23,63 - 5)0,5^t/18,5 = 24,97

Wyszło ciekawie, w dekompresji powietrznej kontroluje dekompresję tkanka 3, dekompresję
nitroksową kontroluje tkanka 2, dekompresję CCR również 2, lecz czas jest krótszy z powodu niskiego ciśnienia azotu.

Żeby mieć pewność, że to druga tkanka kontroluje dekompresję nitroksową i CCR przeliczam wartość maksymalnej prężności dla pierwszej tkanki.
24,7+1,5946*6=33,9

n1P(t) = 13,68 + (34,66 - 13,68)0,5^t/5 = 33,9 t = 0,266 min

ccr1P(t) = 5 + (34,66 - 5)0,5^t/5 = 33,9 t = 0,187 min

Jak widzimy tkanka o najwyższej prężności, nie kontroluje zawsze dekompresji.
Prawie zawsze to inna tkanka, dla której jest maksimum czasu osiągania wymaganej prężności na przystanku.

Powietrzna
1P(t) = 14.82 + (37,144 - 14.82)0,5^3,465/5 = 28,628
2P(t) = 14.82 + (34,16 - 14.82)0,5^3,465/8 = 29,144
3P(t) = 14.82 + (29,69 - 14.82)0,5^3,465/12,5 = 29,09
4P(t) = 14.82 + (25,275 - 14.82)0,5^3,465/18,5 = 24,00
5P(t) = 14.82 + (21,245 - 14.82)0,5^3,465/27 = 20,698
6P(t) = 14.82 + (18,037 - 14.82)0,5^3,465/38,3 = 17,84
7P(t) = 14.82 + (15,44 - 14.82)0,5^3,465/54,3 = 15,413

8P(t) = 14.82 + (13,4045 - 14.82)0,5^3,465/77 = 13,447
9P(t) = 14.82 + (11,87 - 14.82)0,5^3,465/109 = 11,938
10P(t) = 14.82 + (10,89 - 14.82)0,5^3,465/146 = 10,954
11P(t) = 14.82 + (10,24 - 14.82)0,5^3,465/187 = 10,298
12P(t) = 14.82 + (9,728 - 14.82)0,5^3,465/239 = 9,778
13P(t) = 14.82 + (9,32 - 14.82)0,5^3,465/305 = 9,363
14P(t) = 14.82 + (8,99 - 14.82)0,5^3,465/390 = 9,025
15P(t) = 14.82 + (8,74 - 14.82)0,5^3,465/498 = 8,769
16P(t) = 14.82 + (8,54 - 14.82)0,5^3,465/635 = 8,56
Tkanki do 7 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują
Dodatkowo widzimy że przyrosty są w miarę podobne, tu wspomaga
taki efekt niska prężnośc początkowa,której nie rekompensuje dłuższy czas połowicznego odsycania.

nitroksowa
n1P(t) = 13,68 + (34,66 - 13,68)0,5^1,235/5 = 31,358
n2P(t) = 13,68 + (31,80 - 13,68)0,5^1,235/8 = 29,96

n3P(t) = 13,68 + (27,67 - 13,68)0,5^1,235/12,5 = 26,74
n4P(t) = 13,68 + (23,63 - 13,68)0,5^1,235/18,5 = 23,18
n5P(t) = 13,68 + (19,968 - 13,68)0,5^1,235/27 = 19,77
n6P(t) = 13,68 + (17,06 - 13,68)0,5^1,235/38,3 = 16,98
n7P(t) = 13,68 + (14,70 - 13,68)0,5^1,235/54,3 = 14,68

n8P(t) = 13,68 + (12,866 - 13,68)0,5^1,235/77 = 12,87
n9P(t) = 13,68 + (11,48 - 13,68)0,5^1,235/109 = 11,49
n10P(t) = 13,68 + (10,59 - 13,68)0,5^1,235/146 = 10,608
n11P(t) = 13,68 + (10,0 - 13,68)0,5^1,235/187 = 10,02
n12P(t) = 13,68 + (9,54 - 13,68)0,5^1,235/239 = 9,55
n13P(t) = 13,68 + (9,17 - 13,68)0,5^1,235/305 = 9,18
n14P(t) = 13,68 + (8,88 - 13,68)0,5^1,235/390 = 8,89
n15P(t) = 13,68 + (8,65 - 13,68)0,5^1,235/498 = 8,658
n16P(t) = 13,68 + (8,469 - 13,68)0,5^1,235/635 = 8,476
Tkanki do 7 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują
Wyszła jeszcze ciekawostka prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

CCR
n1P(t) = 5 + (34,66 - 5)0,5^0,8209/5 = 31,46
n2P(t) = 5 + (31,80 - 5)0,5^0,8209/8 = 29,96

n3P(t) = 5 + (27,67 - 5)0,5^0,8209/12,5 = 26,66
n4P(t) = 5 + (23,63 - 5)0,5^0,8209/18,5 = 23,06
n5P(t) = 5 + (19,968 - 5)0,5^0,8209/27 = 19,655
n6P(t) = 5 + (17,06 - 5)0,5^0,8209/38,3 = 16,88
n7P(t) = 5 + (14,70 - 5)0,5^0,8209/54,3 = 14,598
n8P(t) = 5 + (12,866 - 5)0,5^0,8209/77 = 12,808
n9P(t) = 5 + (11,48 - 5)0,5^0,8209/109 = 11,446
n10P(t) = 5 + (10,59 - 5)0,5^0,8209/146 = 10,568
n11P(t) = 5 + (10,0 - 5)0,5^0,8209/187 = 9,992
n12P(t) = 5 + (9,54 - 5)0,5^0,8209/239 = 9,529
n13P(t) = 5 + (9,17 - 5)0,5^0,8209/305 = 9,162
n14P(t) = 5 + (8,88 - 5)0,5^0,8209/390 = 8,874
n15P(t) = 5 + (8,65 - 5)0,5^0,8209/498 = 8,645
n16P(t) = 5 + (8,469 - 5)0,5^0,8209/635 = 8,4658
Prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym. Również niższe niż w wariancie nitorokoswym.
Także prężności zmalały dzięki ciśnieniu inertu niżeszmu niż prężności w tkankach.
Dzięki niskiej prężności inertu. Możliwa dekompresja do powierzchni w jednym kroku.

M(h) dla 3 m i tkanek 2, 3, 4, 5 to

21,55 + 1,40215*3 = 25,756
19,375 + 1,2863*3 = 23,23
17,725 + 1,2085*3 = 21,35
16,375 + 1,17295*3 = 19,89

Ciśnienie azotu dla 3 wariantów to odpowiednio
Ciśnienie azotu na 6 m dla powietrza wynosi 1,6*0,78 = 1.248 = 12.48 msw
ciśnienie azotu w nurkowaniu nitroksowym 1,6*0,72 = 1,152 = 11,52 msw
CCR 1,6 ata = 1,4 ppO2 + 0,2 ppN2.

Podstawmy i obliczmy czasy

2P(t) = 12.48 + (29,144 - 12.48)0,5^t/8 = 25,756 t = 2,6233 min
3P(t) = 12.48 + (29,09 - 12.48)0,5^t/12,5 = 23,23 t = 7,8464 min
4P(t) = 12.48 + (24,00 - 12.48)0,5^t/18,5 = 21,35 t = 6,9769
5P(t) = 12.48 + (20,698 - 12.48)0,5^t/27 = 19,89 t = 4,0314


n2P(t) = 11,52 + (29,96 - 11,52)0,5^1,235/8 = 25,756 t = 2,9863 min
n3P(t) = 11,52 + (26,74 - 11,52)0,5^1,235/12,5 = 23,23 t = 4,7278 min
n4P(t) = 11,52 + (23,18 - 11,52)0,5^1,235/18,5 = 21,35 t = 4,5566 min

n5P(t) = 11,52 + (19,77 - 11,52)0,5^1,235/27 = 19,89


n2P(t) = 2 + (29,96 - 2)0,5^0,8209/8 = 25,756 t = 1,8805 min
n3P(t) = 2 + (26,66 - 2)0,5^0,8209/12,5 = 23,23 t = 2,7008 min
n4P(t) = 2 + (23,06 - 2)0,5^0,8209/18,5 = 21,35 t = 2,2601 min

n5P(t) = 2 + (19,655 - 2)0,5^0,8209/27 = 19,89

Widzimy że ten etap kontroluje tkanka 3, we wszystkich wariantach.
Powietrze 7,8464 min.
Nitroks 4,7278 min.
CCR 2,7008 min

Powietrzna
1P(t) = 12.48 + (28,628 - 12.48)0,5^7,84/5 = 17,92
2P(t) = 12.48 + (29,144 - 12.48)0,5^7,84/8 = 20,92
3P(t) = 12.48 + (29,09 - 12.48)0,5^7,84/12,5 = 23,23
4P(t) = 12.48 + (24,00 - 12.48)0,5^7,84/18,5 = 21,06
5P(t) = 12.48 + (20,698 - 12.48)0,5^7,84/27 = 19,199
6P(t) = 12.48 + (17,84 - 12.48)0,5^7,84/38,3 = 17,13
7P(t) = 12.48 + (15,413 - 12.48)0,5^7,84/54,3 = 15,13
8P(t) = 12.48 + (13,447 - 12.48)0,5^7,84/77 = 13,409

9P(t) = 12.48 + (11,938 - 12.48)0,5^7,84/109 = 11,964
10P(t) = 12.48 + (10,954 - 12.48)0,5^7,84/146 = 11,009
11P(t) = 12.48 + (10,298 - 12.48)0,5^7,84/187 = 10,36
12P(t) = 12.48 + (9,778 - 12.48)0,5^7,84/239 = 9,838
13P(t) = 12.48 + (9,363 - 12.48)0,5^7,84/305 = 9,418
14P(t) = 12.48 + (9,025 - 12.48)0,5^7,84/390 = 9,072
15P(t) = 12.48 + (8,769 - 12.48)0,5^7,84/498 = 8,809
16P(t) = 12.48 + (8,56 - 12.48)0,5^7,84/635 = 8,593
Tkanki do 8 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują.

nitroksowa
n1P(t) = 11,52 + (31,358 - 11,52)0,5^4,73/5 = 21,817
n2P(t) = 11,52 + (29,96 - 11,52)0,5^4,73/8 = 23,75

n3P(t) = 11,52 + (26,74 - 11,52)0,5^4,73/12,5 = 23,228
n4P(t) = 11,52 + (23,18 - 11,52)0,5^4,73/18,5 = 21,286
n5P(t) = 11,52 + (19,77 - 11,52)0,5^4,73/27 = 18,82
n6P(t) = 11,52 + (16,98 - 11,52)0,5^4,73/38,3 = 16,53
n7P(t) = 11,52 + (14,68 - 11,52)0,5^4,73/54,3 = 14,49
n8P(t) = 11,52 + (12,87 - 11,52)0,5^4,73/77 = 12,813

n9P(t) = 11,52 + (11,49 - 11,52)0,5^4,73/109 = 11,4908
n10P(t) = 11,52 + (10,608 - 11,52)0,5^4,73/146 = 10,628
n11P(t) = 11,52 + (10,02 - 11,52)0,5^4,73/187 = 10,046
n12P(t) = 11,52 + (9,55 - 11,52)0,5^4,73/239 = 9,576
n13P(t) = 11,52 + (9,18 - 11,52)0,5^4,73/305 = 9,205
n14P(t) = 11,52 + (8,89 - 11,52)0,5^4,73/390 = 8,91
n15P(t) = 11,52 + (8,658 - 11,52)0,5^4,73/498 = 8,676
n16P(t) = 11,52 + (8,476 - 11,52)0,5^4,73/635 = 8,491

Tkanki do 8 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują
Ponownie prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

CCR
n1P(t) = 2 + (31,46 - 2)0,5^2,7/5 = 22,26
n2P(t) = 2 + (29,96 - 2)0,5^2,7/8 = 24,127

n3P(t) = 2 + (26,66 - 2)0,5^2,7/12,5 = 23,23
n4P(t) = 2 + (23,06 - 2)0,5^2,7/18,5 = 21,03
n5P(t) = 2 + (19,655 - 2)0,5^2,7/27 = 18,47
n6P(t) = 2 + (16,88 - 2)0,5^2,7/38,3 = 16,17
n7P(t) = 2 + (14,598 - 2)0,5^2,7/54,3 = 14,17
n8P(t) = 2 + (12,808 - 2)0,5^2,7/77 = 12,548
n9P(t) = 2 + (11,446 - 2)0,5^2,7/109 = 11,285
n10P(t) = 2 + (10,568 - 2)0,5^2,7/146 = 10,458
n11P(t) = 2 + (9,992 - 2)0,5^2,7/187 = 9,912
n12P(t) = 2 + (9,529 - 2)0,5^2,7/239 = 9,47
n13P(t) = 2 + (9,162 - 2)0,5^2,7/305 = 9,118
n14P(t) = 2 + (8,874 - 2)0,5^2,7/390 = 8,841
n15P(t) = 2 + (8,645 - 2)0,5^2,7/498 = 8,62
n16P(t) = 2 + (8,4658 - 2)0,5^2,7/635 = 8,446
Prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym. Również niższe niż w wariancie nitorokoswym.
Prężności zmalały we wszystkich przedziałach.

Znamy prężności po dekompresji na 6m wchodzimy na przystanek 3 m, obliczamy ciśnienia azotu i czasy.
Musimy osiągnąć prężności mniejsze równe moi, żeby wynurzyć się do powierzchni.

Ciśnienie azotu dla 3 wariantów to odpowiednio
Ciśnienie azotu na 3 m dla powietrza wynosi 1,3*0,78 = 1.014 = 10.14 msw
ciśnienie azotu w nurkowaniu nitroksowym 1,3*0,72 = 0,936 = 9,36 msw
W dekompresji CCR jest trudnośc utrzymania 100% tlenu w obiegu, już 95% jest trudne do osiągnięcia.
CCR ma większe sztywne objętoći dlatego trudniej wypłukać zwykle przyjmujemy 10% gazu obojętnego.
Czyli ciśnienie azotu to 0,1*1,3= 0,13 = 1,3 msw.

powietrzna
4P(t) = 10.14 + (21,06 - 10.14)0,5^7,84/18,5 = 17,725 t = 9,7264 min
5P(t) = 10.14 + (19,199 - 10.14)0,5^7,84/27 = 16,375 t = 14,5519 min
6P(t) = 10.14 + (17,13 - 10.14)0,5^7,84/38,3 = 15,175 t = 18,1274 min
7P(t) = 10.14 + (15,13 - 10.14)0,5^7,84/54,3 = 14,425 t = 11,9321 min

nitroks
n4P(t) = 9,36 + (21,286 - 9,36)0,5^4,73/18,5 = 17,725 t = 9,4659 min
n5P(t) = 9,36 + (18,82 - 9,36)0,5^4,73/27 = 16,375 t = 11,6477 min
n6P(t) = 9,36 + (16,53 - 9,36)0,5^4,73/38,3 = 15,175 t = 11,5740 min
n7P(t) = 9,36 + (14,49 - 9,36)0,5^4,73/54,3 = 14,425 t = 0,9989 min

CCR
n4P(t) = 1,3 + (21,03 - 1,3)0,5^2,7/18,5 = 17,725 t = 4,8932 min
n5P(t) = 1,3 + (18,47 - 1,3)0,5^2,7/27 = 16,375 t = 5,0687 min
n6P(t) = 1,3 + (16,17 - 1,3)0,5^2,7/38,3 = 15,175 t = 3,8268 min
n7P(t) = 1,3 + (14,17 - 1,3)0,5^2,7/54,3 = 14,425 t = min

W dekompresji nitroksowej widzimy sytuację w której 2 tkanki są blisko kontroli dekompresji. To o co pytałem i mało osób rozumiało o czym mówię.
Również widzimy że wybieramy maksymalnie długi czas, Że tkanki sąsiednie mają znaczące prężności. Dekompresja nie jest trudna tylko inna niż to widać z dyskusji na forum. Dlatego osoby które tym się posługują mają dużą trudność w mówieniu jeśli rozmówca nie dysponuje odpowiednim aparatem obliczeniowym czy matematycznym.

Powietrzna
1P(t) = 10.14 + (17,92 - 10.14)0,5^18,13/5 = 10,77
2P(t) = 10.14 + (20,92 - 10.14)0,5^18,13/8 = 12,38
3P(t) = 10.14 + (23,23 - 10.14)0,5^18,13/12,5 = 14,929
4P(t) = 10.14 + (21,06 - 10.14)0,5^18,13/18,5 = 15,67
5P(t) = 10.14 + (19,199 - 10.14)0,5^18,13/27 = 15,82
6P(t) = 10.14 + (17,13 - 10.14)0,5^18,13/38,3 = 15,17
7P(t) = 10.14 + (15,13 - 10.14)0,5^18,13/54,3 = 14,09
8P(t) = 10.14 + (13,409 - 10.14)0,5^18,13/77 = 12,916
9P(t) = 10.14 + (11,964 - 10.14)0,5^18,13/109 = 11,76
10P(t) = 10.14 + (11,009 - 10.14)0,5^18,13/146 = 10,937
11P(t) = 10.14 + (10,36 - 10.14)0,5^18,13/187 = 10,345

12P(t) = 10.14 + (9,838 - 10.148)0,5^18,13/239 = 9,85
13P(t) = 10.14 + (9,418 - 10.14)0,5^18,13/305 = 9,447
14P(t) = 10.14 + (9,072 - 10.14)0,5^18,13/390 = 9,105
15P(t) = 10.14 + (8,809 - 10.14)0,5^18,13/498 = 8,84
16P(t) = 10.14 + (8,593 - 10.14)0,5^18,13/635 = 8,62
Tkanki do 11 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują nawet na ostatnim przystanku.

nitroksowa
n1P(t) = 9,36 + (21,817 - 9,36)0,5^11,65/5 = 11,83
n2P(t) = 9,36 + (23,75 - 9,36)0,5^11,65/8 = 14,604
n3P(t) = 9,36 + (23,228 - 9,36)0,5^11,65/12,5 = 16,62
n4P(t) = 9,36 + (21,286 - 9,36)0,5^11,65/18,5 = 17,06
n5P(t) = 9,36 + (18,82 - 9,36)0,5^11,65/27 = 16,37
n6P(t) = 9,36 + (16,53 - 9,36)0,5^11,65/38,3 = 15,16

n7P(t) = 9,36 + (14,49 - 9,36)0,5^11,65/54,3 = 13,78
n8P(t) = 9,36 + (12,813 - 9,36)0,5^11,65/77 = 12,469
n9P(t) = 9,36 + (11,4908 - 9,36)0,5^11,65/109 = 11,338
n10P(t) = 9,36 + (10,628 - 9,36)0,5^11,65/146 = 10,559
n11P(t) = 9,36 + (10,046 - 9,36)0,5^11,65/187 = 10,017
n12P(t) = 9,36 + (9,576 - 9,36)0,5^11,65/239 = 9,568

n13P(t) = 9,36 + (9,205 - 9,36)0,5^11,65/305 = 9,209
n14P(t) = 9,36 + (8,91 - 9,36)0,5^11,65/390 = 8,919
n15P(t) = 9,36 + (8,676 - 9,36)0,5^11,65/498 = 8,687
n16P(t) = 9,36 + (8,491 - 9,36)0,5^11,65/635 = 8,501

Tkanki do 12 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują.
Ponownie prężności w szybkich tkankach 1 do 6 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

CCR
n1P(t) = 1,3 + (22,26 - 1,3)0,5^5,07/5 = 11,678
n2P(t) = 1,3 + (24,127 - 1,3)0,5^5,07/8 = 16,01
n3P(t) = 1,3 + (23,23 - 1,3)0,5^5,07/12,5 = 17,85
n4P(t) = 1,3 + (21,03 - 1,3)0,5^5,07/18,5 = 17,61
n5P(t) = 1,3 + (18,47 - 1,32)0,5^5,07/27 = 16,37

n6P(t) = 1,3 + (16,17 - 1,3)0,5^5,07/38,3 = 14,86
n7P(t) = 1,3 + (14,17 - 1,3)0,5^5,07/54,3 = 14,17
n8P(t) = 1,3 + (12,548 - 1,3)0,5^5,07/77 = 12,046
n9P(t) = 1,3 + (11,285 - 1,3)0,5^5,07/109 = 10,94
n10P(t) = 1,3 + (10,458 - 1,3)0,5^5,07/146 = 10,24
n11P(t) = 1,3 + (9,912 - 1,3)0,5^5,07/187 = 9,75
n12P(t) = 1,3 + (9,47 - 1,3)0,5^5,07/239 = 9,35
n13P(t) = 1,3 + (9,118 - 1,3)0,5^5,07/305 = 9,028
n14P(t) = 1,3 + (8,841 - 1,3)0,5^5,07/390 = 8,346
n15P(t) = 1,3 + (8,62 - 1,3)0,5^5,07/498 = 8,568
n16P(t) = 1,3 + (8,446 - 1,3)0,5^5,07/635 = 8,406
Prężności w szybkich tkankach 1 do 5 są wyższe niż w dekompresj powietrznej.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

Tak wyglądają rozkłady prężności w tkankach w tych wariantach.

(omówienie innym razem)

pozdrawiam rc

Jakie są zalety nitroksu, główna to obniżenie ppN2. Tak jest nitroks postrzegany z perspektywy nurkowania rekreacyjnego.

Jeszcze jedna bajka, dekompresja na nitroksie jest zawsze krótsza.

Jest zastosowanie nitroksu które daje dłuższą dekompresję niż powietrze, takie zastosowanie zalet nitroksu również występuje w nurkowaniu saturowanym. Zaletą jest obniżenie ppO2 co umożliwia wydłużenie nurkowania bo ograniczyliśmy toksyczność płucną tlenu.

W nurkowaniu technicznym wielogazowym to element przyspieszający dekompresję.

Główny cel tematu to pokazanie na różnych etapach różnic, w zakresach nasycania tkanek, lecz ważniejsze jest pokazanie w dekompresji, tego że na powietrzu wysokoie tkanki nasycamy, na nitroksie to działanie jest zmniejszone i trochę łatwiej się odsycają szybkie tkanki.

Wybierzmy nurkowanie nitroksowe na 40 m ppO2 1,4 na dnie, porównane do nurkowania powietrznego na taką samą głębokość z takim samym czasem.
Z poprzednich tematow wiemy że w dekompresję wpadniemy przy czasach dłuższych niż 10 min. Wybierzmy 22 minuty.

Obliczenie ppN2 dla oby ekspozycji. 5 at - 1,4 = 3,6 at = 36 msw, przydatna jest informacja o zawartości tlenu 1,4/5 = 0,28 = 28% ppN2 = 0,72
Dla powietrza to 5at*0,78 = 3,9 at = 39 msw

Ponownie przyjmujemy nieco zawyżona wartość prężności początkowej 7,8 msw

1P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/5 = 37,522 n1P(t) = 34,66
2P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/8 = 34,36 n2P(t) = 31,80
3P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/12,5 = 29,788 n3P(t) = 27,67
4P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/18,5 = 25,317 n4P(t) = 23,63
5P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/27 = 21,26 n5P(t) = 19,968
6P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/38,3 = 18,04 n6P(t) = 17,06
7P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/54,3 = 15,439 n7P(t) = 14,70
8P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/77 = 13,40 n8P(t) = 12,866
9P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/109 = 11,87 n9P(t) = 11,48
10P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/146 = 10,89 n10P(t) = 10,59
11P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/187 = 10,24 n11P(t) = 10,008
12P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/239 = 9,728 n12P(t) = 9,54
13P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/305 = 9,32 n13P(t) = 9,17
14P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/390 = 8,99 n14P(t) = 8,88
15P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/498 = 8,74 n15P(t) = 8,65
16P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/635 = 8,54 n16P(t) = 8,469

Dla ekspozycji nitroksowej oznaczenie n

n1P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/5 = 34,66
n2P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/8 = 31,80
n3P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/12,5 = 27,67
n4P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/18,5 = 23,63
n5P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/27 = 19,968
n6P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/38,3 = 17,06
n7P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/54,3 = 14,70
n8P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/77 = 12,866
n9P(t) = 36 + (7,8 - 39)0,5^22/109 = 11,48
n10P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/146 = 10,59
n11P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/187 = 10,008
n12P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/239 = 9,54
n13P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/305 = 9,17
n14P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/390 = 8,88
n15P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/498 = 8,65
n16P(t) = 36 + (7,8 - 36)0,5^22/635 = 8,469

Porównanie nasycenia tkanek, dla nitroksowego nurkowania jest mniejsze we wszystkich tkankach.
Dalsze kroki to głębokość pierwszych przystanków, bez liczenia wiadomo że głębiej pierwszy przystanek wypadnie dla powietrza. Porównanie jak będą zachowywały się tkanki w obu przypadkach, to kolejna różnica dekompresji nitroksowej.

Poziom konserwatyzmu 25%

1. (29,6 - 10)0.75 + 10 = 24,7
2. (25,4 - 10)0.75 + 10 = 21,55
3. (22,5 - 10)0.75 + 10 = 19,375
4. (20,3 - 10)0.75 + 10 = 17,725
5. (18,5 - 10)0.75 + 10 = 16,375
6. (16,9 - 10)0.75 + 10 = 15,175
7. (15,9 - 10)0.75 + 10 = 14,425
8. (15,2 - 10)0.75 + 10 = 13,9
9. (14,7 - 10)0.75 + 10 = 13,525
10. (14,3 - 10)0.75 + 10 = 13,225
11. (14,0 - 10)0.75 + 10 = 13
12. (13,7 - 10)0.75 + 10 = 12,775

Obliczmy ΔM z nałożonym konserwatyzmem.

1 (1,7928 - 1)0,75 + 1 = 1,5946
2 (1,5362 - 1)0,75 + 1 = 1,40215
3 (1,3817 - 1)0,75 + 1 = 1,2863
4 (1,2780 - 1)0,75 + 1 = 1,2085
5 (1,2306 - 1)0,75 + 1 = 1,17295
6 (1,1857 - 1)0,75 + 1 = 1,13928
7 (1,1604 - 1)0,75 + 1 = 1,1203
8 (1,1223 - 1)0,75 + 1 = 1,0917
9 (1,0999 - 1)0,75 + 1 = 1,07492

1P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/5 = 37,522 n1P(t) = 34,66
2P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/8 = 34,36 n2P(t) = 31,80
3P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/12,5 = 29,788 n3P(t) = 27,67
4P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/18,5 = 25,317 n4P(t) = 23,63
5P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/27 = 21,26 n5P(t) = 19,968
6P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/38,3 = 18,04 n6P(t) = 17,06
7P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/54,3 = 15,439 n7P(t) = 14,70
8P(t) = 39 + (7,8 - 39)0,5^22/77 = 13,40 n8P(t) = 12,866

Porównanie osiągniętych prężności z Mo z nałożonym konserwatyzmen
pokazuje że w nurkowaniu powietrznym do 7 tkanki osiągnięto większą prężność niż dopuszczalna na powierzchni. Również nitroksowe nurkowanie ma przekroczenia do tego poziomu lecz z niższymi wartościami.
Możliwa jest już na takim poziomie kontrola przez różne tkanki w obu wariantach.

Obliczmy głębokości pierwszego przystanku.

(P(t) - mo)/Δm = h

1h = 8,04 m
2h = 9,135 m
3h = 8,095 m

n1h = 6,246 m
n2h = 7,31 m
nh3 = 6,448 m

Wiadomo było że głębokości dla nitroksu będą mniejsze, w obu wariantach druga tkanka kontrolujęe dekompresję
Tak to wygląda dla niskich konserwatyzmów, dla szybkich tkanek i dla wysokich konserwatyzmów pierwsza kontroluje, też w krótkich głębokich nurkowaniach.
Również widzimy że dopiero obliczenie pokazuje jak to faktycznie wygląda, też widzimy konieczność podania reguły wyboru.
Wybieramy najwyższą wartość, bo w każdej tkance nie możemy osiągnąć przekroczenia.

Dodatkowo wolne wynurzanie na nitroksie spowoduje większy spadek prężności w szybkich tkankach, niż ten jaki wystąpi dla powietrza.

Kolejny krok to obliczenie dekompresji na 12 m dla nurkowania powietrznego. Prężnośc w 2 tkance nie pozwala na wejście na 9 m.

Prężność maksymalna to mo + Δm*9m = 34,16

Na głębokości 12 ciśnienie azotu w powiwtrzu wynosi 2,2*0,78 = 1,716 = 17,16 msw

Obliczmy czas po jakim tkanka 2 osiągnie wymaganą prężność.

2P(t) = 17,16 + (34,36 - 17,16)0,5^t/8 = 34,16 t = 0,1349 min.

Obliczamy jakie prężności mamy w tkankach po tym przystanku.

1P(t) = 17,16 + (37,522 - 17,16)0,5^0,1349/5 = 37,144
2P(t) = 17,16 + (34,36 - 17,16)0,5^0,1349/8 = 34,1601
3P(t) = 17,16 + (29,788 - 17,16)0,5^0,1349/12,5 = 29,69
4P(t) = 17,16 + (25,317 - 17,16)0,5^0,1349/18,5 = 25,275
5P(t) = 17,16 + (21,26 - 17,16)0,5^0,1349/27 = 21,245
6P(t) = 17,16 + (18,04 - 17,16)0,5^0,1349/38,3 = 18,037

7P(t) = 17,16 + (15,439 - 17,16)0,5^0,1349/54,3 = 15,441
8P(t) = 17,16 + (13,40 - 17,16)0,5^0,1349/77 = 13,4045
9P(t) = 17,16 + (11,87 - 17,16)0,5^0,1349/109 = 11,8745

10P(t) = 17,16 + (10,89 - 17,16)0,5^0,1349/146 = 10,89
11P(t) = 17,16 + (10,24 - 17,16)0,5^0,1349/187 = 10,24
12P(t) = 17,16 + (9,728 - 17,16)0,5^0,1349/239 = 9,728
13P(t) = 17,16 + (9,32 - 17,16)0,5^0,1349/305 = 9,32
14P(t) = 17,16 + (8,99 - 17,16)0,5^0,1349/390 = 8,99
15P(t) = 17,16 + (8,74 - 17,16)0,5^0,1349/498 = 8,74
16P(t) = 17,16 + (8,54 - 17,16)0,5^0,1349/635 = 8,54

Tkanki do 6 zmniejszają swoją prężność bo prężność w nich jest niższa niż ciśnienie azotu w czynniku oddechowym
Tkanki wyższe gromadzą nadal gaz obojętny, nawet podczas dekompresji. Dzieje się tak podczas głębokich przystanków czy wolnego wynurzania.
Pomysły klasy ESowanie również gromadzą więcej gazu w wolnych tkankach, potem nie zostaje to usunięte, taka kolejna kłamliwa bajka z RD i NOF.

Pomijam przeliczenia zmian prężności w tkankach 10 i wyższych zmany są ale bardzo małe.
Tak osiągamy prężności po przystanku na 12 m z czasem 0,1349 min. Nie jest to wartość wygodna faktycznie wykonana to 1min.

Znamy prężności w tkankach dla nurkowania powietrznego i nitroksowego. Nurkując na CCR o stałym ppO2
Zyskujemy cechę optymalnej mieszaniny na każdej głębokości, dlatego dołączę obliczenie dekompresji w takim wariancie.
Bazą będzie ekspozycja nitroksowa. To pokoleii.
Ciśnienie azotu na 9m dla powietrza wynosi 1,9*0,78 = 1.482 = 14.82 msw
ciśnienie azotu w nurkowaniu nitroksowym 1,9*0,72 = 1,368 = 13,68 msw
Tu widać największą korzyśc stosowania CCR w dekompresji ponieważ ppO2 tlenu jest stałe to całkowite ciśnienie 1,9 ata = 1,4 ppO2 + 0,5 ppN2.
Do obliczeń przyjęty set point 1,4 żeby można było wykorzystać część obliczeń.
Widoczna jest mała wartość ppN2 , niższa niż na powierzchni prężność początkowa 0,78 at (bez uwzględnienia ppH2O i ppCO2)
Oznacza to otwarcie na dekompresję już na głębokości kilkunastu metrów wszystkich przedziałów tkankowych na dekompresję.
Podczas dekompresji powietrznej wysokie tkanki będą się nadal nasycały, podczas nitroksowej mniej będzie się nasycało.
Znamy prężności osiągniete, obliczmy maksymalnie dopuszczalne dla tkanek 2, 3 i 4.
na głębokości 6m

21,55 + 1,40215*6 = 29,96
19,375 + 1,2863*6 = 27,09
17,725 + 1,2085*6 = 24,97

To obliczmy czasy po jakim tkanki osiągną wymaganą prężnosć. Dlaczego pomijam pierwszą tkankę skoro ma głębokośc sufitu zbliżoną do 3 ?
Czynię to ze względu na krótszy czas połowicznego odsycania. Oznacza to że w tym samym czasie prężność w tej tkance zmaleje bardziej niż w wolniejszej.
Jak zwykle podstawiam ciśnienie inertu, wartości początkowej prężności z ostatniego kroku i wartości maksymalnych prężności.
Dla nitroksowej ekspozycji tkanka 4 nie osiągnęła prężności wyższej niż dopuszczalna dlatego nie będzie kontrolowała dekompresji, bo może jeszcze zwiększyć swoją prężnosć.

2P(t) = 14.82 + (34,16 - 14.82)0,5^t/8 = 29,96 t = 2,825 min
3P(t) = 14.82 + (29,69 - 14.82)0,5^t/12,5 = 27,09 t = 3,465 min
4P(t) = 14.82 + (25,275 - 14.82)0,5^t/18,5 = 24,97 t = 0,790 min

n2P(t) = 13,68 + (31,80 - 13,68)0,5^t/8 = 29,96 t = 1,235 min
n3P(t) = 13,68 + (27,67 - 13,68)0,5^t/12,5 = 27,09 t = 0,763 min
n4P(t) = 13,68 + (23,63 - 13,68)0,5^t/18,5 = 24,97

ccr2P(t) = 5 + (31,80 - 5)0,5^t/8 = 29,96 t = 0,8209 min
ccr(t) = 5 + (27,67 - 5)0,5^t/12,5 = 27,09 t = 0,467 min
ccr(t) = 5 + (23,63 - 5)0,5^t/18,5 = 24,97

Wyszło ciekawie, w dekompresji powietrznej kontroluje dekompresję tkanka 3, dekompresję
nitroksową kontroluje tkanka 2, dekompresję CCR również 2, lecz czas jest krótszy z powodu niskiego ciśnienia azotu.

Żeby mieć pewność, że to druga tkanka kontroluje dekompresję nitroksową i CCR przeliczam wartość maksymalnej prężności dla pierwszej tkanki.
24,7+1,5946*6=33,9

n1P(t) = 13,68 + (34,66 - 13,68)0,5^t/5 = 33,9 t = 0,266 min

ccr1P(t) = 5 + (34,66 - 5)0,5^t/5 = 33,9 t = 0,187 min

Jak widzimy tkanka o najwyższej prężności, nie kontroluje zawsze dekompresji.
Prawie zawsze to inna tkanka, dla której jest maksimum czasu osiągania wymaganej prężności na przystanku.

Powietrzna
1P(t) = 14.82 + (37,144 - 14.82)0,5^3,465/5 = 28,628
2P(t) = 14.82 + (34,16 - 14.82)0,5^3,465/8 = 29,144
3P(t) = 14.82 + (29,69 - 14.82)0,5^3,465/12,5 = 29,09
4P(t) = 14.82 + (25,275 - 14.82)0,5^3,465/18,5 = 24,00
5P(t) = 14.82 + (21,245 - 14.82)0,5^3,465/27 = 20,698
6P(t) = 14.82 + (18,037 - 14.82)0,5^3,465/38,3 = 17,84
7P(t) = 14.82 + (15,44 - 14.82)0,5^3,465/54,3 = 15,413

8P(t) = 14.82 + (13,4045 - 14.82)0,5^3,465/77 = 13,447
9P(t) = 14.82 + (11,87 - 14.82)0,5^3,465/109 = 11,938
10P(t) = 14.82 + (10,89 - 14.82)0,5^3,465/146 = 10,954
11P(t) = 14.82 + (10,24 - 14.82)0,5^3,465/187 = 10,298
12P(t) = 14.82 + (9,728 - 14.82)0,5^3,465/239 = 9,778
13P(t) = 14.82 + (9,32 - 14.82)0,5^3,465/305 = 9,363
14P(t) = 14.82 + (8,99 - 14.82)0,5^3,465/390 = 9,025
15P(t) = 14.82 + (8,74 - 14.82)0,5^3,465/498 = 8,769
16P(t) = 14.82 + (8,54 - 14.82)0,5^3,465/635 = 8,56
Tkanki do 7 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują
Dodatkowo widzimy że przyrosty są w miarę podobne, tu wspomaga
taki efekt niska prężnośc początkowa,której nie rekompensuje dłuższy czas połowicznego odsycania.

nitroksowa
n1P(t) = 13,68 + (34,66 - 13,68)0,5^1,235/5 = 31,358
n2P(t) = 13,68 + (31,80 - 13,68)0,5^1,235/8 = 29,96

n3P(t) = 13,68 + (27,67 - 13,68)0,5^1,235/12,5 = 26,74
n4P(t) = 13,68 + (23,63 - 13,68)0,5^1,235/18,5 = 23,18
n5P(t) = 13,68 + (19,968 - 13,68)0,5^1,235/27 = 19,77
n6P(t) = 13,68 + (17,06 - 13,68)0,5^1,235/38,3 = 16,98
n7P(t) = 13,68 + (14,70 - 13,68)0,5^1,235/54,3 = 14,68

n8P(t) = 13,68 + (12,866 - 13,68)0,5^1,235/77 = 12,87
n9P(t) = 13,68 + (11,48 - 13,68)0,5^1,235/109 = 11,49
n10P(t) = 13,68 + (10,59 - 13,68)0,5^1,235/146 = 10,608
n11P(t) = 13,68 + (10,0 - 13,68)0,5^1,235/187 = 10,02
n12P(t) = 13,68 + (9,54 - 13,68)0,5^1,235/239 = 9,55
n13P(t) = 13,68 + (9,17 - 13,68)0,5^1,235/305 = 9,18
n14P(t) = 13,68 + (8,88 - 13,68)0,5^1,235/390 = 8,89
n15P(t) = 13,68 + (8,65 - 13,68)0,5^1,235/498 = 8,658
n16P(t) = 13,68 + (8,469 - 13,68)0,5^1,235/635 = 8,476
Tkanki do 7 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują
Wyszła jeszcze ciekawostka prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

CCR
n1P(t) = 5 + (34,66 - 5)0,5^0,8209/5 = 31,46
n2P(t) = 5 + (31,80 - 5)0,5^0,8209/8 = 29,96

n3P(t) = 5 + (27,67 - 5)0,5^0,8209/12,5 = 26,66
n4P(t) = 5 + (23,63 - 5)0,5^0,8209/18,5 = 23,06
n5P(t) = 5 + (19,968 - 5)0,5^0,8209/27 = 19,655
n6P(t) = 5 + (17,06 - 5)0,5^0,8209/38,3 = 16,88
n7P(t) = 5 + (14,70 - 5)0,5^0,8209/54,3 = 14,598
n8P(t) = 5 + (12,866 - 5)0,5^0,8209/77 = 12,808
n9P(t) = 5 + (11,48 - 5)0,5^0,8209/109 = 11,446
n10P(t) = 5 + (10,59 - 5)0,5^0,8209/146 = 10,568
n11P(t) = 5 + (10,0 - 5)0,5^0,8209/187 = 9,992
n12P(t) = 5 + (9,54 - 5)0,5^0,8209/239 = 9,529
n13P(t) = 5 + (9,17 - 5)0,5^0,8209/305 = 9,162
n14P(t) = 5 + (8,88 - 5)0,5^0,8209/390 = 8,874
n15P(t) = 5 + (8,65 - 5)0,5^0,8209/498 = 8,645
n16P(t) = 5 + (8,469 - 5)0,5^0,8209/635 = 8,4658
Prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym. Również niższe niż w wariancie nitorokoswym.
Także prężności zmalały dzięki ciśnieniu inertu niżeszmu niż prężności w tkankach.
Dzięki niskiej prężności inertu. Możliwa dekompresja do powierzchni w jednym kroku.

M(h) dla 3 m i tkanek 2, 3, 4, 5 to

21,55 + 1,40215*3 = 25,756
19,375 + 1,2863*3 = 23,23
17,725 + 1,2085*3 = 21,35
16,375 + 1,17295*3 = 19,89

Ciśnienie azotu dla 3 wariantów to odpowiednio
Ciśnienie azotu na 6 m dla powietrza wynosi 1,6*0,78 = 1.248 = 12.48 msw
ciśnienie azotu w nurkowaniu nitroksowym 1,6*0,72 = 1,152 = 11,52 msw
CCR 1,6 ata = 1,4 ppO2 + 0,2 ppN2.

Podstawmy i obliczmy czasy

2P(t) = 12.48 + (29,144 - 12.48)0,5^t/8 = 25,756 t = 2,6233 min
3P(t) = 12.48 + (29,09 - 12.48)0,5^t/12,5 = 23,23 t = 7,8464 min
4P(t) = 12.48 + (24,00 - 12.48)0,5^t/18,5 = 21,35 t = 6,9769
5P(t) = 12.48 + (20,698 - 12.48)0,5^t/27 = 19,89 t = 4,0314


n2P(t) = 11,52 + (29,96 - 11,52)0,5^1,235/8 = 25,756 t = 2,9863 min
n3P(t) = 11,52 + (26,74 - 11,52)0,5^1,235/12,5 = 23,23 t = 4,7278 min
n4P(t) = 11,52 + (23,18 - 11,52)0,5^1,235/18,5 = 21,35 t = 4,5566 min

n5P(t) = 11,52 + (19,77 - 11,52)0,5^1,235/27 = 19,89


n2P(t) = 2 + (29,96 - 2)0,5^0,8209/8 = 25,756 t = 1,8805 min
n3P(t) = 2 + (26,66 - 2)0,5^0,8209/12,5 = 23,23 t = 2,7008 min
n4P(t) = 2 + (23,06 - 2)0,5^0,8209/18,5 = 21,35 t = 2,2601 min

n5P(t) = 2 + (19,655 - 2)0,5^0,8209/27 = 19,89

Widzimy że ten etap kontroluje tkanka 3, we wszystkich wariantach.
Powietrze 7,8464 min.
Nitroks 4,7278 min.
CCR 2,7008 min

Powietrzna
1P(t) = 12.48 + (28,628 - 12.48)0,5^7,84/5 = 17,92
2P(t) = 12.48 + (29,144 - 12.48)0,5^7,84/8 = 20,92
3P(t) = 12.48 + (29,09 - 12.48)0,5^7,84/12,5 = 23,23
4P(t) = 12.48 + (24,00 - 12.48)0,5^7,84/18,5 = 21,06
5P(t) = 12.48 + (20,698 - 12.48)0,5^7,84/27 = 19,199
6P(t) = 12.48 + (17,84 - 12.48)0,5^7,84/38,3 = 17,13
7P(t) = 12.48 + (15,413 - 12.48)0,5^7,84/54,3 = 15,13
8P(t) = 12.48 + (13,447 - 12.48)0,5^7,84/77 = 13,409

9P(t) = 12.48 + (11,938 - 12.48)0,5^7,84/109 = 11,964
10P(t) = 12.48 + (10,954 - 12.48)0,5^7,84/146 = 11,009
11P(t) = 12.48 + (10,298 - 12.48)0,5^7,84/187 = 10,36
12P(t) = 12.48 + (9,778 - 12.48)0,5^7,84/239 = 9,838
13P(t) = 12.48 + (9,363 - 12.48)0,5^7,84/305 = 9,418
14P(t) = 12.48 + (9,025 - 12.48)0,5^7,84/390 = 9,072
15P(t) = 12.48 + (8,769 - 12.48)0,5^7,84/498 = 8,809
16P(t) = 12.48 + (8,56 - 12.48)0,5^7,84/635 = 8,593
Tkanki do 8 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują.

nitroksowa
n1P(t) = 11,52 + (31,358 - 11,52)0,5^4,73/5 = 21,817
n2P(t) = 11,52 + (29,96 - 11,52)0,5^4,73/8 = 23,75

n3P(t) = 11,52 + (26,74 - 11,52)0,5^4,73/12,5 = 23,228
n4P(t) = 11,52 + (23,18 - 11,52)0,5^4,73/18,5 = 21,286
n5P(t) = 11,52 + (19,77 - 11,52)0,5^4,73/27 = 18,82
n6P(t) = 11,52 + (16,98 - 11,52)0,5^4,73/38,3 = 16,53
n7P(t) = 11,52 + (14,68 - 11,52)0,5^4,73/54,3 = 14,49
n8P(t) = 11,52 + (12,87 - 11,52)0,5^4,73/77 = 12,813

n9P(t) = 11,52 + (11,49 - 11,52)0,5^4,73/109 = 11,4908
n10P(t) = 11,52 + (10,608 - 11,52)0,5^4,73/146 = 10,628
n11P(t) = 11,52 + (10,02 - 11,52)0,5^4,73/187 = 10,046
n12P(t) = 11,52 + (9,55 - 11,52)0,5^4,73/239 = 9,576
n13P(t) = 11,52 + (9,18 - 11,52)0,5^4,73/305 = 9,205
n14P(t) = 11,52 + (8,89 - 11,52)0,5^4,73/390 = 8,91
n15P(t) = 11,52 + (8,658 - 11,52)0,5^4,73/498 = 8,676
n16P(t) = 11,52 + (8,476 - 11,52)0,5^4,73/635 = 8,491

Tkanki do 8 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują
Ponownie prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

CCR
n1P(t) = 2 + (31,46 - 2)0,5^2,7/5 = 22,26
n2P(t) = 2 + (29,96 - 2)0,5^2,7/8 = 24,127

n3P(t) = 2 + (26,66 - 2)0,5^2,7/12,5 = 23,23
n4P(t) = 2 + (23,06 - 2)0,5^2,7/18,5 = 21,03
n5P(t) = 2 + (19,655 - 2)0,5^2,7/27 = 18,47
n6P(t) = 2 + (16,88 - 2)0,5^2,7/38,3 = 16,17
n7P(t) = 2 + (14,598 - 2)0,5^2,7/54,3 = 14,17
n8P(t) = 2 + (12,808 - 2)0,5^2,7/77 = 12,548
n9P(t) = 2 + (11,446 - 2)0,5^2,7/109 = 11,285
n10P(t) = 2 + (10,568 - 2)0,5^2,7/146 = 10,458
n11P(t) = 2 + (9,992 - 2)0,5^2,7/187 = 9,912
n12P(t) = 2 + (9,529 - 2)0,5^2,7/239 = 9,47
n13P(t) = 2 + (9,162 - 2)0,5^2,7/305 = 9,118
n14P(t) = 2 + (8,874 - 2)0,5^2,7/390 = 8,841
n15P(t) = 2 + (8,645 - 2)0,5^2,7/498 = 8,62
n16P(t) = 2 + (8,4658 - 2)0,5^2,7/635 = 8,446
Prężności w szybkich tkankach 1 i 2 są wyższe niż w dekompresj powietrznej.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym. Również niższe niż w wariancie nitorokoswym.
Prężności zmalały we wszystkich przedziałach.

Znamy prężności po dekompresji na 6m wchodzimy na przystanek 3 m, obliczamy ciśnienia azotu i czasy.
Musimy osiągnąć prężności mniejsze równe moi, żeby wynurzyć się do powierzchni.

Ciśnienie azotu dla 3 wariantów to odpowiednio
Ciśnienie azotu na 3 m dla powietrza wynosi 1,3*0,78 = 1.014 = 10.14 msw
ciśnienie azotu w nurkowaniu nitroksowym 1,3*0,72 = 0,936 = 9,36 msw
W dekompresji CCR jest trudnośc utrzymania 100% tlenu w obiegu, już 95% jest trudne do osiągnięcia.
CCR ma większe sztywne objętoći dlatego trudniej wypłukać zwykle przyjmujemy 10% gazu obojętnego.
Czyli ciśnienie azotu to 0,1*1,3= 0,13 = 1,3 msw.

powietrzna
4P(t) = 10.14 + (21,06 - 10.14)0,5^7,84/18,5 = 17,725 t = 9,7264 min
5P(t) = 10.14 + (19,199 - 10.14)0,5^7,84/27 = 16,375 t = 14,5519 min
6P(t) = 10.14 + (17,13 - 10.14)0,5^7,84/38,3 = 15,175 t = 18,1274 min
7P(t) = 10.14 + (15,13 - 10.14)0,5^7,84/54,3 = 14,425 t = 11,9321 min

nitroks
n4P(t) = 9,36 + (21,286 - 9,36)0,5^4,73/18,5 = 17,725 t = 9,4659 min
n5P(t) = 9,36 + (18,82 - 9,36)0,5^4,73/27 = 16,375 t = 11,6477 min
n6P(t) = 9,36 + (16,53 - 9,36)0,5^4,73/38,3 = 15,175 t = 11,5740 min
n7P(t) = 9,36 + (14,49 - 9,36)0,5^4,73/54,3 = 14,425 t = 0,9989 min

CCR
n4P(t) = 1,3 + (21,03 - 1,3)0,5^2,7/18,5 = 17,725 t = 4,8932 min
n5P(t) = 1,3 + (18,47 - 1,3)0,5^2,7/27 = 16,375 t = 5,0687 min
n6P(t) = 1,3 + (16,17 - 1,3)0,5^2,7/38,3 = 15,175 t = 3,8268 min
n7P(t) = 1,3 + (14,17 - 1,3)0,5^2,7/54,3 = 14,425 t = min

W dekompresji nitroksowej widzimy sytuację w której 2 tkanki są blisko kontroli dekompresji. To o co pytałem i mało osób rozumiało o czym mówię.
Również widzimy że wybieramy maksymalnie długi czas, Że tkanki sąsiednie mają znaczące prężności. Dekompresja nie jest trudna tylko inna niż to widać z dyskusji na forum. Dlatego osoby które tym się posługują mają dużą trudność w mówieniu jeśli rozmówca nie dysponuje odpowiednim aparatem obliczeniowym czy matematycznym.

Powietrzna
1P(t) = 10.14 + (17,92 - 10.14)0,5^18,13/5 = 10,77
2P(t) = 10.14 + (20,92 - 10.14)0,5^18,13/8 = 12,38
3P(t) = 10.14 + (23,23 - 10.14)0,5^18,13/12,5 = 14,929
4P(t) = 10.14 + (21,06 - 10.14)0,5^18,13/18,5 = 15,67
5P(t) = 10.14 + (19,199 - 10.14)0,5^18,13/27 = 15,82
6P(t) = 10.14 + (17,13 - 10.14)0,5^18,13/38,3 = 15,17
7P(t) = 10.14 + (15,13 - 10.14)0,5^18,13/54,3 = 14,09
8P(t) = 10.14 + (13,409 - 10.14)0,5^18,13/77 = 12,916
9P(t) = 10.14 + (11,964 - 10.14)0,5^18,13/109 = 11,76
10P(t) = 10.14 + (11,009 - 10.14)0,5^18,13/146 = 10,937
11P(t) = 10.14 + (10,36 - 10.14)0,5^18,13/187 = 10,345

12P(t) = 10.14 + (9,838 - 10.148)0,5^18,13/239 = 9,85
13P(t) = 10.14 + (9,418 - 10.14)0,5^18,13/305 = 9,447
14P(t) = 10.14 + (9,072 - 10.14)0,5^18,13/390 = 9,105
15P(t) = 10.14 + (8,809 - 10.14)0,5^18,13/498 = 8,84
16P(t) = 10.14 + (8,593 - 10.14)0,5^18,13/635 = 8,62
Tkanki do 11 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują nawet na ostatnim przystanku.

nitroksowa
n1P(t) = 9,36 + (21,817 - 9,36)0,5^11,65/5 = 11,83
n2P(t) = 9,36 + (23,75 - 9,36)0,5^11,65/8 = 14,604
n3P(t) = 9,36 + (23,228 - 9,36)0,5^11,65/12,5 = 16,62
n4P(t) = 9,36 + (21,286 - 9,36)0,5^11,65/18,5 = 17,06
n5P(t) = 9,36 + (18,82 - 9,36)0,5^11,65/27 = 16,37
n6P(t) = 9,36 + (16,53 - 9,36)0,5^11,65/38,3 = 15,16

n7P(t) = 9,36 + (14,49 - 9,36)0,5^11,65/54,3 = 13,78
n8P(t) = 9,36 + (12,813 - 9,36)0,5^11,65/77 = 12,469
n9P(t) = 9,36 + (11,4908 - 9,36)0,5^11,65/109 = 11,338
n10P(t) = 9,36 + (10,628 - 9,36)0,5^11,65/146 = 10,559
n11P(t) = 9,36 + (10,046 - 9,36)0,5^11,65/187 = 10,017
n12P(t) = 9,36 + (9,576 - 9,36)0,5^11,65/239 = 9,568

n13P(t) = 9,36 + (9,205 - 9,36)0,5^11,65/305 = 9,209
n14P(t) = 9,36 + (8,91 - 9,36)0,5^11,65/390 = 8,919
n15P(t) = 9,36 + (8,676 - 9,36)0,5^11,65/498 = 8,687
n16P(t) = 9,36 + (8,491 - 9,36)0,5^11,65/635 = 8,501

Tkanki do 12 zmniejszają prężność, pozostałe zyskują.
Ponownie prężności w szybkich tkankach 1 do 6 są wyższe niż w dekompresj powietrznej, ze względu na krótki czas tego przystanku.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

CCR
n1P(t) = 1,3 + (22,26 - 1,3)0,5^5,07/5 = 11,678
n2P(t) = 1,3 + (24,127 - 1,3)0,5^5,07/8 = 16,01
n3P(t) = 1,3 + (23,23 - 1,3)0,5^5,07/12,5 = 17,85
n4P(t) = 1,3 + (21,03 - 1,3)0,5^5,07/18,5 = 17,61
n5P(t) = 1,3 + (18,47 - 1,32)0,5^5,07/27 = 16,37

n6P(t) = 1,3 + (16,17 - 1,3)0,5^5,07/38,3 = 14,86
n7P(t) = 1,3 + (14,17 - 1,3)0,5^5,07/54,3 = 14,17
n8P(t) = 1,3 + (12,548 - 1,3)0,5^5,07/77 = 12,046
n9P(t) = 1,3 + (11,285 - 1,3)0,5^5,07/109 = 10,94
n10P(t) = 1,3 + (10,458 - 1,3)0,5^5,07/146 = 10,24
n11P(t) = 1,3 + (9,912 - 1,3)0,5^5,07/187 = 9,75
n12P(t) = 1,3 + (9,47 - 1,3)0,5^5,07/239 = 9,35
n13P(t) = 1,3 + (9,118 - 1,3)0,5^5,07/305 = 9,028
n14P(t) = 1,3 + (8,841 - 1,3)0,5^5,07/390 = 8,346
n15P(t) = 1,3 + (8,62 - 1,3)0,5^5,07/498 = 8,568
n16P(t) = 1,3 + (8,446 - 1,3)0,5^5,07/635 = 8,406
Prężności w szybkich tkankach 1 do 5 są wyższe niż w dekompresj powietrznej.
W pozostałych wartości są niższe niż w wariancie powietrznym.

Tak wyglądają rozkłady prężności w tkankach w tych wariantach.

(omówienie innym razem)

pozdrawiam rc