FORUM-NURAS

[wiesiek01]

[Piotr Stańczuk]

Torpeda, co studiowałaś i jaki był tytuł twojej pracy mgr? socjologia, etnografia ?

[Tomciuch]

[Haw]

[Torpeda]

Etnologia i antropologia kulturowa

"Obrazy bimbrownictwa na terenie północno-zachodniej Suwalszczyzny".

Wątrobo, wybacz mi ten wybór tematu.

[Tomciuch]

[Torpeda]

Przywiozłam sporo litrów fantów
Dla moich rozmówców byłam swojego rodzaju atrakcją... mała, ruda dziewczynka z Warszawy, która pije równo z nimi i nie spada pod stół. Minęły ze 2-3 lata od moich badań, a wiem, że wciąż mnie wspominają ciepło i z rozrzewnieniem
Ale większość butelek dostali moi tatuażyści, bo ja nie mogłam już patrzeć na żaden bimber

[wiesiek01]

[Trajter]

Może kilka uwag praktycznych dla miłośników destylacji:
- Zacier, drożdże i inne sprawy – Zacier jest potrzebny do cudownej zamiany cukrów w alkohol. Cukier może pochodzić z owoców, soków, zbóż, ziemniaków lub też być rozpuszczonym zwykłym cukrem spożywczym. Rozpuszczony cukier spożywczy ma ta zaletę, że praktycznie cały i bezpośrednio jest przerabiany na etanol. Przerabianie przez drożdże owoców niesie za sobą niebezpieczeństwo powstawania substancji nazywanych ogólnie fuzlami. Są to różnego innego rodzaju alkohole takie jak metylwy, pentylowy, izobutylowy, propylowy i inne oraz fuzle zawierają tez różnego rodzaju estry.
Fuzle powstają przy fermentacji owoców (ziemniaki sa wcześniej parowane – co zapewnia przemianę skrobi w cukry) i zwiększaniu ich ilości sprzyja niskie pH zacieru, wysoka temperatura fermentacji oraz niedobór azotu (najlepiej do fermentacji dodać substancje zawierające azot – napowietrzanie jest szkodliwe ze względu na tlen zawarty w powietrzu) oraz niewielkich ilości potasu. Azot i potas potrzebny jest dla drożdży.
Najłatwiej więc przerabiać roztwór cukru z odpowiednio dobranymi (metoda eksperymentalna) drożdżami winiarskimi. Drożdże piekarskie są znacznie mniej wymagające, ale sprzyjają powstawaniu fuzli, co czujemy jako specyficzny zapach „drożdżowy” już przedestylowanego alkoholu.
Fuzle nazywane są też niedogonami lub przegonami – te nazwy dość dobrze oddaja ich specyfikę.
Ponieważ warunki domowe odbiegają od przemysłowych trudno jest otrzymać zacier bez obecności fuzli.
Destylacja – na początek trzeba powiedzieć, że w warunkach przemysłowych alkoholi się nie destyluje, ale rektyfikuje. Jeśli czytacie na etykietce, że jakaś wódka była 3 czy 5 krotnie destylowana, to jest to zwykłe kłamstwo i czysty marketing. Zacier – całkiem podobny do tego domowego, ale uzyskany w kontrolowanych (optymalnych) warunkach temperatury, pH, ilości azotu itd. Jest poddawany rektyfikacji. Destylacja i rektyfikacja to procesy bardzo podobne i postaram się wyjaśnić jak to działa.
Nasz przefermentowany zacier jest mieszaniną rozmaitych substancji (jedynie kilka wymieniłem powyżej). Każda z tych substancji ma swoja specyficzna temperaturę wrzenia (w tej temperaturze odparowuje najintensywniej). Grzejemy nasz zacier i najpierw zaczynają odparowywać lekkie substancje – takie, których temperatura wrzenia jest w okolicach 70-80 stopni Celsjusza, później coraz cięższe. W międzyczasie odparuje nasz pożądany alkohol etylowy, a na koniec zostaną cięższe alkohole i inne cięższe substancje. Dla przykładu woda, która ma wyższą temperaturę wrzenia niż alkohol etylowy. Z powyższego jest wniosek, że w trakcie destylacji skład tego co leci z rurki jest zmienny.
Rektyfikacja jest procesem bardzo podobnym do destylacji, ale zamiast chłodnicy nad kotłem z zacierem jest odpowiedni układ półek. Na kolejnych półkach wykraplają się kolejno produkty destylacji od najlżejszych na górze do najcięższych na dole. Można porównać, że rektyfikacja to cos w rodzaju kilkukrotnej destylacji (chociaż nie jest to zgodne do końca z prawdą). W kolumnie rektyfikacyjnej na poszczególnych półkach otrzymujemy różne produkty. Jedna z półek dostarcza nam nasz alkohol etylowy w postaci praktycznie czystego spirytusu.
Wódki są kupażowane – podobnie jak wina. Do czystego spirytusu dolewa się odpowiednią ilość wody do uzyskania stężenia 40% oraz dodaje się pewne niewielkie ilości substancji fuzlowych. Wygląda na to, że miesza się ta truciznę, którą wcześniej oddzielono – tak dokładnie tak się robi, ale już dokładnie kontroluje się rodzaj dodawanej substancji oraz jej ilość. To te dodatki sprawiają, że po jednej wódce nas boli głowa, a po innej nie i to dlatego spirytus na miodzie jest dobry 
W domowych warunkach nie dysponujemy kolumną rektyfikacyjną, więc należy jakoś sobie radzić z destylacją. Trzeba robić to w następujący sposób:
-kontrola temperatury zacieru – grzejemy raczej powoli kontrolując temperaturę. Nasz zacier będzie zachowywał się tak, że grzejemy go i w pewnym momencie temperatura zatrzymuje się na jakiejś wartości – to oznaka, że któraś z substancji właśnie odparowuje. Kiedy odparuje temperatura podniesie się i zacznie odparowywać kolejna substancja. Problem w tym, że te zmiany temperatury mogą być bardzo nieznaczne. Czasem jest to 0,5 stopnia, czasem 1 stopień Celsjusza. Każda taka zmiana świadczy o tym, że coś innego zacznie kapać na końcu naszej rurki. Ponieważ są to warunki domowe trudno jest dokładnie rozdzielić te substancje. Trzeba tez pamiętać, że pomimo tego, że osiągamy po kolei temperatury wrzenia różnych substancji to inne substancje w tym samym czasie również parują, więc koncepcja niezbyt intensywnego grzania naszego zacieru jest jak najbardziej słuszna. Proces może trwać znacznie dłużej, ale za to będzie skuteczniejszy.
-oddzielanie poszczególnych substancji w trakcie – dobrze jest obserwować temperaturę i zmieniać naczynia odbiorcze naszego destylatu, gdzieś w środku pojawi się etanol – jego temperatura wrzenia to około 78 stopni Celsjusza. Jak widać przegrzewanie nie jest właściwe.
-stosowanie wszelkiego rodzaju filtrów, złóż aktywnych itp. poprawia skład destylatu na poziomie podobnym do gorliwej modlitwy, więc można to sobie darować. Czasem coś z fuzli zostanie zaabsorbowane, ale zazwyczaj są to bardzo niewielkie ilości i bardziej trzeba się skupić na właściwym przebiegu procesu niż na próbach mechanicznego oddzielenia cieczy.
To tak w bardzo wielkim skrócie i uproszczeniu. Życzę sukcesów w destylacji.

[Voltek]

Jak ktoś nie spał na lekcjach chemii w podstawówce to wie, ale bardzo fajny referat i przydatny choćby dla przypomnienia.
Dzięki.

[Haw]

mala errata:

[Trajter]

[Voltek]

Grunt to dobrze ustawione podgrzewania podczas procesu destylacji.
buuuult - wdech - buuuuult - wydech - buuuult - wdech - buuuult - wydech ..........
Ot i cała technika

[DarekS]

Właśnie utoczyłem świąteczny pakiet, kolejny w lutym z degustacją na targach PP

[Haw]

[Trajter]

[Haw]

[Trajter]

[adalbert]

Witam,
Bardzo ciekawy temat.
Przez parę lat pracowałem na uczelni jako asystent na Chemii Organicznej.
Na temat destylacji oraz metod rozdziału mam dość dużą wiedzę.
Myślę że są tematy na których nie można oszczędzać.
Akurat tutaj należy zaopatrzyć się w dobry termometr oraz sprawną chłoodnicę.
Jeśli grzejemy powoli ,to czysty alkohol otrzymamy w temp. ok. 78 C.
Wcześniej idą metanol i inne lekkie rozpuszczalniki, póżniej ketony, niektóre estry i cięższe alkohole.
Tak a propos to dobrym materiałem wyjściowym są zboża np. przenica czy żyto (oczywiście z drożdżami i dodatkiem kwasku cytrynowego - dobry bufor- UWAGA w pierwszym etapie fermentacja przebiega bardzo burzliwie - nie używać typowych rurek fermentacyjnych tylko najlepiej balon zamknąć kawałkiem waty).
Zdecydowanie lepiej stosować drożdze winne (do win ciężkich-czerwonych niż drożdze piekarskie- pozwala to znacznie oszczędzić czas i energię podczas destylacji- wydajność fermentacji może być ok. 2 x wyzsza)
Niestety zaciery z kartofli daja dużo fuzli i produktów ubocznych reakcji.

Pzdro; adalbert

[Haw]